Леона Доротич Ґутеша народзена 8. фебруара 1938. року у Руским Керестуре. Основну школу закончела у родним валалє, а 1954. року фамелия ше преселєла до Нового Саду дзе ю оцец вжал за шеґерта до свойого скравацкого мигелю, а паралелно закончела и тророчну шеґертску школу. Кед ше у Новим Садзе отворел дзецински шпиталь, прията є робиц на допатраню хорих дзецох и источашнє ходзела и до школи за тот фах. Потим ше уписала до поряднєй штреднєй медицинскей школи, а источашнє и робела далєй у шпиталю, цо предлужела и док нє закончела два роки висшу медицинску школу, а вец и штири роки на Природно-математичним факултету, оддзелєнє гумана ґенетика. З тей обласци ище закончела два роки специялизациї у Беоґрадзе, а вец и субспециялизацию на два заводи, на Институту Ломоносов у Москви.
Кед у єй шпиталю основане оддзелєнє ґенетики ту з Москви принєсла методу анализи плодовей води при ваготних женох за утвердзованє евентуалних аномалийох цо було першираз у СФРЮ.
У медзичаше Леона ше одала, и зоз супругом Ґутешом мали двох синох, Леонида и Миколу. У медзичаше, супруг єй настрадал у транспорту а нєодлуга ше и упокоєл. Кед ше пензионовала, зоз другим супругом Доротичом др Леона ше преселєла жиц до Руского Керестура.
Леона ше там активовала на еколоґийним просвищованю свойого народу, и отворела можлївосци уплївовац на физичне, менталне и социялне окруженє прейґ здруженя „Желєни персцень”. Так орґанизовани фахово преподаваня з рижних обласцох. „Желєни персцень” з помоцу школярох и других посадзел коло 20000 древка. Орґанизовани рижни манифестациї з нагоди еколоґийних датумох, мотивоване ушорйованє заградкох, витворени числени путованя итд.
Др Доротичова порушала и утвердзованє квалитету води за пице у Руским Керестуре, дзе фаховци з Батуту утвердзели єй нєисправносц пре присуство арсену та инсталовали минипостроєнє за пречисцованє води. Вельо усиловносци дала у намаганьох же би ше вибудовало и фабрику води, цо ше ище нє сполнєло.
Двацецрочни активносци „Желєного персценя” др Леона зазначела у двоязичней кнїжки „Стриберна яр” хтора обявена 2016. року, а помогли єй и єй вирна сотруднїца проф. мр др Лиляна Соколова и др Михайло Фейса.
Умарла 5. октобра 2022. року, а похована є на теметове у Дюрдьове.