Мирон Колошняї ше народзел 27. юния 1930. року у Руским Керестуре, основну школу закончел у Лалитю, а нїзшу ґимназию у Руским Керестуре. Индустрийну стредньо-технїчну школу закончел у Новим Садзе 1953. року, дзе почал студирац права, лєм ше озбильно похорел и мушел претаргнуц студиї. Кед приздравел запошлєл ше у Фабрики арматурох Истра у Кули як технїчни рисовач, вец у Авто-каросериї у Новим Садзе робел до 1971. року а потим у Аґро-индустриї Техно-процес, та отадз и пошол до инвалидскей пензиї 1981. року.
Почал писац ище як школяр основней школи, а перши озбильнєйши поетски роботи обявел у часопису Шветлосц. И нєшка то антолоґийна руска поезия: Здогадованє на дзецинство и Здогадованє на войну. Нє вельо, алє континуовано, пише поезию, преклада зоз сербкого на руски язик и обявює по шицких руских перодикох. Заступени є у Антолоґиї поезиї зоз 1963. року, у антолоґиї поезиї за дзеци по сербски „Медзи сцернянками асфалтови блїск” (Стражилово), рускей Антолоґиї поезиї зоз 1984. року, антолоґиї рускей поезиї по мадярски „Далєкосц стреже” 1984. року (Форум), антолоґиї поезиї за дзеци по македонски „Блїскавки над ровнїну” (Битола) 1975, у рускей антолоґиї поезиї за дзеци „Хмара на верху тополї” 1990. року и антолоґиї за дзеци „Мамко, куп ми кнїжку” 1995. року Петра Трохановского.
Перша його збирка поезиї з насловом „Вербом при краю” вишла 1986. року, а 1987. року му обявена збирка поезиї за дзеци „Ту мам очко”. Друга кнїжка вибраних писньох за одроснутих „Городска улїца” му обявена 1987. року. Од теди нє обявйовал авторску кнїжку поезиї, гоч обявел замерковани циклуси як цо тот „При Дунаю” и „Камень у калдерми” у Календару 1988. року и його остатнї стихи з насловом „Як цо и я”.
Мирон Колошняї бул успишни прекладатель, прешпивал зоз сербского поезию Стевана Раичковича „Блїск над водами” 1989. року, а зоз словенацкого поезию Цирила Злобеца „У капки роси” 1983. року. Прекладал аж и дїло Карла Маркса и Фридриха Енґелса Комунистични манифест.
Гоч го здравє барз огранїчовало, остатнї роки нагло трацел и вид, цо му окреме очежало занїмац ше з мальованьом, цо окреме любел, так же бул и член Дружтва подобових аматерох Нового Саду, цо значи же його роботи задовольовали досц високи критериї яки на свойо членство Дружтво применьовало. Колошняї мал успиху и у тей уметносци и на вецей заводи викладал свойо роботи на виставох хтори члени Дружтва орґанизовали. Док могол старал ше участвовац у културним живоце Руснацох у Новим Садзе, так же бул аж и писатель сценарийох за тв емисиї и аматер ґлумец.
Умар у Новим Садзе, 19. мая 2009. року.