Янко Сабадош народзени 19. юния 1928. року у Руским Керестуре, а умар 16. децембра 2015. року у Беоґрадзе. Бул науковец, дружтвени и културни роботнїк. Литературни твори обявйовал у першей половки пейдзешатих рокох ХХ вику у новинох „Руске слово” и часопису „Шветлосц”.
Два класи ґимназиї закончел у Зомборе, матуровал у Новим Садзе 1948. року. Дипломовал на Правним факултету у Беоґрадзе 1957. року. Маґистровал (1974) и докторовал (1990) на Факултету политичних наукох у Беоґрадзе.
Робел як фахови сотруднїк – виглєдовач и аналитичар – у Заводу за явну управу АП Войводини у Новим Садзе, познєйше у Ради Союзу синдикатох Сербиї, Ради Союзу синдикатох Югославиї и у Союзней конференциї Социялистичного союзу у Беоґрадзе.
Бул єден з иницияторох снованя Союзу Руснацох и Українцох Югославиї и Сербско-українского дружтва у Беоґрадзе.
Основна тема його наукових роботох дружтвени и културни живот Руснацох у Югославиї медзи двома шветовима войнами.
После його шмерци, 2021. року, Янкова фамелия подаровала його библиотеку Филолоґийному факултету у Беоґрадзе, ґрупи за українистику при Катедри за славистику, дзе була и фасцикла зоз рукописами на руским язику. Тоти рукописи пририхтал за друкованє Михал Рамач, а потим Сабадошову кнїжку „Розваляни салаш” обявела НВУ „Руске слово”.