Томислав Мишир народзени у Вуковаре 9. фебруара 1944. року. Основну школу и ґимназию закончел у Вуковаре, Медицински факултет и специялизацию педиятриї закончел у Заґребе. Робел як педиятер неонатолоґ у породзилїщу КБЦ у Осиєку. Тераз є у пензиї.
По нєшка му на горватским язику обявени зборнїк поезиї„Кентаур” (1991-92), роман-драма „Астрална проєкция” (1996), зборнїк поезиї „На приходу Вуковару” (1997), „Хронїка єдного Вуковару” (2004), „Пияц у Вуковаре – Вашар у Нуштру” (2006), „Нови часи у Вуковаре” (2007), „Карчми у Вуковаре” (2008), „За часу дохтора Орвошия” (2011) и роман „Вуковар, велька жем Оморика и Република жовтих островох” (2022).
По руски му обявени зборнїки поезиї „Красни часи” (2009), „Кед швичка догорює” (2012), „Стара Европа ше похорела” (2016), „Швет хтори нєстава” (2020) и „Збуваня и здогадованя” (2022). У шицких тих кнїжкох цо су написани по руски єст и паралелни преклади на горватски язик.