Познати историчар, етномузиколоґ, мелоґраф, композитор и хорски дириґент.
Народзел ше 5. октобра 1908. року у Коцуре. Основну школу закончел у своїм валалє, до ґимназиї почал ходзиц у Вербаше, а закончел ю у Травнику. Богословию започал студирац на Теолоґийним факултету у Заґребе, и закончел ю у Львове (Україна).Службовал у Руским Керестуре, Лишнї (Босна), и Баня Луки, а 1. децембра 1945. року є премесцени до Коцура. Парох у Старим Вербаше постал 18. фебруара 1950. и там службовал по 12. април 1971. року, кед пошол до пензиї.
Под час школованя пришол до вираженя його талант и любов ґу музики.У Львове Онуфрий ше упознал зоз професором др Филаретом Колессом, од котрого здобул добри теорийни музични фундамент и практичне искуство у зазберовацкей мелоґрафскей роботи. Добре преучел модерну музичну етноґрафию котра ноши назву Крон-Бартокова метода, котру применєл у систематизациї нашей народней шпиванки. У своєй роботи вон бул нє лєм записовач алє велї записани мелодиї дорабял або сам складал мелодиї у народним и забавним духу.
Онуфрий Тимко, попри етномузиколоґийних студийох и теорийних написох, зохабел за собу и значне число статьох з нашей историї. Окреме значне його доприношенє у ошвицованю насельованя наших предкох до Руского Керестура и Коцура.
Автор є штирох томох капиталного виданя з нотним укладом под насловом „Наша писня“, потим писньох за дзеци под насловом „Мали соловей“ и понад 40 науково роботи котри обявел у часописох, календарох и зборнїкох.
Умар у Вербаше 24. авґуста, а поховани є 25. авґуста 1989. року на вербаским теметове.
Литература
- Интеґрални текст под биоґрафску одреднїцу Онуфрий Тимко
- о. проф. др Роман Миз: Священїки дакедишнього Осєцкого викарията; видавателє: Парохия св. Петра и Павла, Нови Сад и „Максима“ друкарня и видавательна хижа, Петроварадин, 2016, б. 311-312.
- „Шветлосц“ ч. 6/1989, б. 768-775.